Zuid-Oost Azië - Cambodja

Hoi hoi,

Alweer tijd voor een nieuwe update, want we zijn alweer een paar dagen in Laos. Cambodja hebben we in een vogelvlucht gedaan, en hebben daardoor het idee dat we het land niet helemaal 'kennen' zoals we dat wel een beetje bij Vietnam hadden. Desondanks hebben we ook veel mooie dingen gezien in Cambodja.

Koh Rong
Na een niet geheel soepel lopende busreis van Saigon naar Cambodja (we strandden bij een plaatsje van waaruit we geen idee hadden hoe verder, maar gelukkig belde een niet heel behulpzaam meisje achter een loket naar onze busmaatschappij en daarna kwam er een behoorlijk chagrijnige chauffeur met haast ons ophalen) zaten we vanaf de grens in een busje richting Sihanoukville. Onderweg zagen we dat het op het platteland wat armer was dan in Vietnam: veel houten hutjes in plaats van stenen huisjes. Vanuit Sihanoukville, waar we één nacht zijn geweest, zijn we met de speedboot naar het tropische eiland Koh Rong gevaren. Bij aankomst zagen we een hele blauwe zee en heerlijk wit zand met leuke strandtentjes. Echter hadden we gelezen dat er veel voedselvergiftiging op het eiland voorkwam en daarom hadden we, lekker Nederlands, voorzorgsmaatregelen getroffen en ons eigen eten meegenomen. We hebben op het strand liggen zonnen en gelezen en 's avonds onze noodles uit blik opgegeten haha. De volgende dag zijn we naar een nog witter strand geweest; long beach. We hadden dit strand op twee meisjes na voor onszelf, echt heerlijk. Na zonsondergang werden we weer met de boot opgepikt en hebben we heel even in zee gezwommen om lichtgevend plankton te zien. 'Helaas' was het volle maan waardoor het plankton niet heel goed te zien was.
's Nachts kwamen we erachter dat Joyce en ik toch ziek waren geworden (waarschijnlijk door zeewater) en hebben we het toilet fijn afgewisseld.. Van het meisje dat als dokter fungeerde kregen we een soort vitamine met sinaasappelsmaak voorgeschreven die we door ons water moesten mengen. De rest van de dag hebben we op watermeloen en rijst geleefd. Naast het ziek zijn hadden we nog een ander probleempje; een tekort aan geld. We hadden een kleine miscalculatie gemaakt en op het tropische eiland was er natuurlijk geen mogelijkheid om te pinnen. Alle dollars en Riel bij elkaar geschraapt kwamen we tot de conclusie dat we ongeveer 8 dollar per dag per persoon te besteden hadden. Op zich genoeg om van te eten, maar het voelt toch niet helemaal lekker en tours of ergens gezellig iets drinken konden we wel vergeten. Na wat rondvragen bleek dat je ergens met je credit card geld kon lenen, fieuw. Toen we savonds ook nog een muis zagen op onze kamer had ik heel even een klein beetje genoeg van het tropische eiland.

Koh Rong Samloen
De volgende dag gingen we door naar het andere tropische eiland. Nog niet helemaal fit hadden we de 40 min. durende boottocht verplaatst van 8.00u sochtends naar 12.00u smiddags. Zoals wel vaker bleek de aangegeven tijdsduur niet helemaal juist: de boot kwam een halfuur te laat, en na een spontane snorkelstop van een uur (die Joyce en ik maar even hebben overgeslagen), een uur wachten bij de hoofdpier en een uur wachten in een bomvolle vissersboot met dronken Britten waren we om 17u eindelijk bij ons hostel mad monkey. De primitieve houten bungalow met privé strandje maakte het wachten daarentegen weer goed. Er werd gewaarschuwd voor slangen, spinnen en ratten maar dat maakte het wel tot een echte jungle beleving.
Na een goede nachtrust ging het stukken beter en maakten we plannen voor de full moon party bij de hoofdpier. Er werd een heenboot geregeld maar het meisje van het hostel was enigszins vaag over de terugweg. We besloten om zelf bij daglicht door de jungle te lopen en hoopten dat we 's avonds nog een vissersbootje konden vinden dat ons terugbracht. De jungle was dicht begroeid en het was best wel spannend om hier met z'n tweeën zonder gids door heen te lopen. Het zou 20 minuten duren maar op ons tempo zijn we er volgens mij binnen 15 minuten door heen geracet. Dit tochtje was echter nog maar het begin vergeleken met de jungle tocht naar de full moon party boven op een berg. Niemand had enig idee hoe er te komen dus liepen we maar een donker steegje in op de gok samen met vier Britse meisjes. Na 100m stond ergens een bord en werden we geleid naar mega veel stijle trappen, soms zelfs zonder leuning. Eenmaal nat bezweet boven was het nog een stuk lopen voordat we eindelijk op de speciale locatie aankwamen. Het feestje was leuk om mee te maken maar niet helemaal ons ding, er werd veel drugs gebruikt. Overigens liep onze 'dokter' van de dag ervoor er ook vrolijk tussen, ver van deze wereld haha. De terugweg was ook weer even spannend over de stijle trappen en eenmaal bij de kade aangekomen was er natuurlijk geen vissersbootje te bekennen die ons terug kon brengen. We hadden geluk dat we een tijdje bij een heel aardig Nederlands meisje konden slapen in plaats van op het strand te wachten totdat het ochtend werd.
Ondanks de leuke belevenissen en mooie stranden was het ook wel fijn om die middag weer op het vaste land te staan.

Phnom Penh
Phnom Penh is de hoofdstad van Cambodja en vormt een groot contrast met het platteland. Winkels, barretjes, zwembaden, grote supermarkten zijn er allemaal ruim aanwezig. Wat je in Phnom Penh echt niet mag missen zijn de killing fields. Het is een beetje cru hoe massa's toeristen elke dag de plek bezoeken waar duizenden Cambodjanen zijn vermoord, maar het is goed om stil te staan bij de verschrikkelijke geschiedenis van het land die, volgens mij, niet veel mensen kennen. Nog niet zo lang geleden (rond 1975) marcheerde Paul Pot met zijn Khmer Rouge leger de hoofdstad binnen en maakte van Cambodja een strenge dictatuur. Zonder reden werden mensen met een vak vermoord omdat ze een gevaar vormen voor het gezag van de leider. De mensen uit de stad werden verjaagd om te werken op het platteland. Bij de killing fields is een monument opgericht waar schedels en andere ledematen op verschillende verdiepingen achter glas bewaard liggen, vrij heftig om te zien... Voor de killing fields zijn we naar de Tuol Sleng gevangenis geweest, waar we via een audio tour werden rondgeleid. Tuol Sleng was de belangrijkste gevangenis voor het regime en hier zijn veel mensen mishandeld, maar 8 mensen hebben het hier overleefd.
Naast deze beladen bezienswaardigheden zijn we ook naar het Royal palace geweest, een tempelachtig gebouw met een gouden dak waar de koning vroeger leefde. Verder zijn we ook naar de Russische market geweest en naar de nightmarket. Die laatste was erg leuk met veel kleding en souvenirskraampjes, lokale popmuziek en eettentjes met een soort buffet van vlees, vis, noodles en tofu. Voor de kraampjes waren tapijten uitgestald waar je op kon zitten om te eten.

Siem Reap
De sfeer die in Phnom Penh een beetje miste was er in Siem Reap wel degelijk. Overdag lijkt het een beetje verlaten maar savonds komt het nachtleven op gang en zijn er veel verschillende markten met allemaal leuke spulletjes. We hebben er veel geshopt en zijn tijdens de kroegentocht in veel barretjes geweest. Verder hebben we het rustig aan gedaan en bij het zwembad van het hostel gerelaxt. Uiteraard zijn we ook naar het Angkor tempelcomplex geweest. Dit is Cambodja's trots en het grootste tempelcomplex op aarde. Het advies is om de meest bekende tempel Angkor Wat met zonsopgang te bekijken. Helaas was het bewolkt dus zagen we de tempel niet zoals uit de boekjes, maar alsnog was het een indrukwekkend groot en mooie tempel. Daarna hebben we nog vier tempels gezien waaronder de meest bekende Bayon tempel met hele gedetailleerde tekeningen en heel veel Buddha's, en de Ta Prohm tempel waar bomen zijn vergroeid met de tempelruïnes. Als je bedenkt hoe lang mensen hier mee bezig zijn geweest en dat alles om hun goden te aanbidden, maakt dat het immense tempelcomplex nog meer bijzonder. Wel was het bloedheet die dag en waren we na een dag van 4.30u - 12.30u behoorlijk gaar.

Na Siem Reap volgde alweer de enorm lange reis naar Don Det. In het kort: na een 8u durende busreis in een minibusje kwamen we bij de grens waar we bij een mannetje ons visum moesten regelen. Hij had er (heel slim) z'n bedrijfje van gemaakt om visa voor toeristen te regelen en werkte samen met de busmaatschappijen die de toeristen voor zijn deur afzetten, maar hij rekende hier natuurlijk wel wat extra's voor, dus probeerden we het samen met wat andere backpackers zelf bij de grens voor goedkoper waar we erachter kwamen dat we (alweer) geld te weinig hadden. Naast de gewone prijs voor het visum moesten we ook nog betalen voor een stempel om Cambodja uit te kunnen, kwamen er 'service kosten' bovenop en betaalden we extra om ons paspoort weer terug te krijgen (dat stond nergens aangegeven maar werd gewoon door het mannetje achter dat raam bedacht, iedereen wil toch zijn paspoort terug). Toen in een bomvolle bus op weg naar de boot die we inmiddels al gemist hadden (en waar we ook al twee keer voor hadden betaald), uiteindelijk zaten we in het donker in een wankelend vissersbootje en kwamen we om 20u eindelijk aan op Don Det.

Helaas heb ik geen computer dus de foto's volgen later!

Heel veel liefs,
Anne Marijke